Η αρρώστια πορφυρία

Η πορφυρία περιγράφεται ως μια έλλειψη ερυθρών αιμοσφαιρίων που επιφέρει στον ασθενή μια υπερευαισθησία στο φως του ήλιου. Επιπλέον, εκείνος που πάσχει από αυτή έχει μεγάλες παραμορφώσεις στην εμφάνισή του. Το σύστημα που είναι υπεύθυνο για την ανάπτυξη και την κατανομή των τριχών στο σώμα του λειτουργεί ανώμαλα ενώ η μύτη και τα δάχτυλα του ασθενή ατροφούν και συρρικνώνονται, σε σημείο που να μοιάζουν περισσότερο με νύχια αρπακτικού πουλιού παρά με χέρια ανθρώπου. Επίσης, παρατηρείται δυσκαμψία των χειλών και των ούλων του πάσχοντα και αναγκαστικά αφήνει να φανούν τελείως τα δόντια του.

Και εκτός από την εμφάνιση, υπάρχει κι ένα άλλο στοιχείο που παραπέμπει στα χαρακτηριστικά των βαμπίρ: η απέχθεια προς το σκόρδο. Το φυτό αυτό περιέχει μια χημική ουσία που δρα ανασταλτικά με κάποια ένζυμα του ήπατος και αν ένας άνθρωπος που πάσχει από προφυρία φάει σκόρδο, τα προβλήματα της υγείας του θα πολλαπλασιαστούν.


Η απέχθεια των ανθρώπων αυτών προς τον καθρέφτη και τον σταυρό, τα οποία είναι στοιχεία της… προσωπικότητας ενός βαμπίρ, μπορεί να εξηγηθεί πολύ απλά. Εφόσον το πρόσωπο και το σώμα τους είχε παραμορφωθεί σε τέτοιο βαθμό, δεν θα ήθελαν με τίποτα να δουν το είδωλό τους στον καθρέφτη και σε περίπτωση που τους έφερναν κοντά σε έναν σταυρό, θα πίστευαν ότι είναι δαιμονισμένοι και η ψυχική τους υγεία θα διαταρασσόταν περισσότερο από τις απλές νευρικές κρίσεις που τους ταλαιπωρούσαν.


Σήμερα, σε αντίθεση με τα παλιότερα χρόνια, η πορφυρία καταπολεμάται με μετάγγιση αίματος. Πως όμως μπορούσαν να αισθανθούν υγιείς οι ασθενείς του 16ου και 17ου αιώνα όταν οι μεταγγίσεις άνηκαν στη σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας; Με το να πίνουν ποσότητες αίματος. (πηγή:http://www.otherside.gr/2009/11/yparxoun-i-oxi-vrikolakes/#ixzz1NJDeE4yD)